Jak byłam mała (3,5 roku), po narodzinach braciszka mama szukała imienia dla Niego. Pytała się mnie czy podoba mi się Bonifacy. To było dla mnie nie do pomyślenia, żeby mój brat nazywał się jak kot z kreskówki. Cieszę się, że nie przyszło Jej do głowy nazwać mojego brata Filemon albo Baltazar. Zostało przy moim, brat nosi imię Cezary.

Jak byłem mały, to myślałem że "dziwka" to "dziwna kobieta"...

Przy okazji jakiejś różnicy zdań prawie nazwałem tak swoją matkę, miałem powiedzieć coś w stylu: "ale z mamusi dziwka", ale na szczęście w porę ugryzłem się w język.

Pamiętam, że w przedszkolu myślałem, że po liczbie dziewięć jest liczba dziesiętnaście.

Jak byłam mała, to myślałam, że brud w pępku to są nitki, którymi lekarz związał mi brzuch i jeśli będę to ruszała, to zawartość mojego brzucha wypłynie na zewnątrz.

Jak byłem mały, to myślałem, że jak połknę obojętnie jaką pestkę, np. z jabłka, to w żołądku wyrośnie mi jabłoń!

W dzieciństwie zawsze starałem się zasnąć jak najszybciej, albo chociaż udawać, że śpię. Wierzyłem, że w nocy chodzi olbrzym, który sprawdza przez okno kto śpi. Jak jakieś dziecko nie spało, to otwierał okno i chował je do worka.

Jak byłem mały, to obejrzałem z rodzicami film "Ostatni smok", w którym gral Sean Connery. Później ciągle krzyczalem, że chcę obejrzeć film "Żongonery", gdyż byłem przekonany, że to jest wlaśnie tytuł tego filmu.

Jak byłem mały, myślałem że służba wojskowa jest to samo co wojna i strasznie płakałem jak brat wyjezdzał do wojska, bo bałem sie ze go zastrzelą.

Jak byłem mały, to myślałem, że każde państwo jest na innej planecie.

Jak byłam mała, to myślałam, że ekspedientka w sklepie zawsze musi ci wydać resztę. Skompromitowałam się przed koleżankami z podwórka jak im o tym powiedziałam.