Jak byłam mała, to myślałam, że... jak pani w szkole sprawdza obecność to trzeba mówić "jestem". A niektórzy mówili "obecny" i myślałam, że tak mówi tylko jakaś elita.

W Lublinie jest kino Kosmos. Jak byłem mały, rodzice czasem tam chodzili do kina. Zawsze myślałem, że lecą rakietą do kosmosu i tam oglądają film.

Jak byłam mała, to myślałam, że do szkoły trzeba codziennie nosić wszystkie książki, jakie się ma. Bez względu na to, jakie są lekcje. I nawet przez jakiś czas je codziennie targałam.

...że nigdy nie śpię, w końcu nigdy nie widziałam siebie śpiącej.

Jak byłem mały, to myślałem, że będę musiał ożenić się z moją siostrą.

Jak byłem mały, to myślałem, że Jezus był Polakiem, bo przecież wszystko po polsku mówił.

Myślałem, że w kościele na środku leży Jezus w trumnie (nigdy nie poszedłem sprawdzić) i dlatego tak te wszystkie kobiety zawodzą... Nie chciałem przez to tam wchodzić, było tam strasznie ponuro i smutno.

Jak byłem mały, myślałem, że organista siedzi na dachu. W końcu ktoś mnie zaporowadził na chór i go zobaczylem. (Ale z niego pijoczyna, teraz już go wyrzucili).

W okresie kolędowym, w kościele śpiewali zawsze taką kolędę, której fragment to coś po łacinie. Nawet nie podejrzewałem istnienia innych języków, niż polski, dlatego nie rozumiałem o co chodzi jak wszyscy śpiewali o "gloria, gloria i z esencji stereo". Teraz wiem, że chodziło im o "Gloria, gloria in excelsis Deo".

Kiedy w telewizji i w rozmowach rodzinnych było głośno o wyborze papieża Polaka, byłem przekonany, że papież to mistrz świata w wycinankach z papieru. Nie miałem pojęcia o co tyle szumu.