Nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni, gdy byłem mały, myślałem, że liczba 100 jest ostatnią. Przez jakiś czas podziwiałem mamę, która pokazała mi, że umie liczyć do "ostatniej" liczby.

Kiedyś myślałem, że nie ma żadnej różnicy w słowie: "kilo 30 a 30 kilo". Szczególnie dziwiłem się wtedy, jak wyśmiewała mnie ekspedientka w mięsnym, gdy kupowałem kurczaka prosząc o to drugie.

Gdy byłem mały, myślałem, że biegunka to ciężka choroba śmiertelna...

Jak byłem mały, to myślałem, że ta wypukłość na szyi u niektórych dorosłych (jabłko adama) to kawałek ziemniaka, który utkwił w gardle.

Kiedyś jak bylam mała, koleżanka (młodsza) uświadomiła mnie, że prezerwatywa jest to odpowiednik podpaski.

Jak byłem mały, to panicznie bałem się choroby zwanej czerwonką, myśląc, że ta dopadnie mnie zaraz po tym, jak zrobię kupę, więc szybko odskakiwałem z kibelka. Objawą tej choroby był wg. mnie krwiście czerwony stolec, a w rezultacie natychmiastowa śmierć w okropnych męczarniach.

Jak byłam mała, to myślałam, że człowiek ma w środku części, przewody, takie jak w samochodzie.

Jako bardzo małe dziecko wyobrażałam sobie, że w ciele ludzkim mieszkają dwie małe myszki odpowiedzialne za przesuwanie kamienia u wylotu jaskini-pęcherza. Wierzyłam, że to dzięki nim możemy sikać!

Jak byłem mały, myślałem że polski to "normalny" język, a wszystkie inne ludzie tylko sobie wymyślili.

Byłam baaardzo malutka jak myślałam, że ważne jest ile ma się monet/banknotów, a nie jakiej są wartości. Jak szłam z mamą do sklepu i płaciła np. 5 zł, a wydawali jej resztę w drobniakach, to się cieszyłam, że ma więcej pieniążków i będzie mogła mi coś kupić.