...prezerwatywy są żeby nie nasikać do kobiety.

...zamienie się w Bukę! Tak, naoglądałam się muminków. Potem położyłam się do łóżka i tatuś zgasił światło. Zamknęłam oczka i słyszałam jak coś wydaje "Bukopodobne" odgłosy. I te gałęzie w oknie układały się w dziwne kształty. Nagle zza drzwi do pokoju weszła Buka i zaczęła się we mnie zmieniać, a ja w nią. Obudziłam się i przez 2 tygodnie spałam w pokoju z rodzicami.

Jak miałam siedem lat, byłam w zoo w Chorzowie (tam są betonowe makiety dinozaurów). Wtedy myślałam, że tak właśnie wyglądają skamieliny - logiczne, nie? Potem, jak mi ktoś wytłumaczył, że się wykopuje tylko same kościotrupy, to sądziłam, że w Chorzowie wzięli szkielety i poobkładali je betonem.

Jak miałam jakieś trzy lata, myślałam, że kiedy mówi się, że chce się dokądś iść, powtarza się początek nazwy tego miejsca. Tak jest gdy mówi się "do domu", a ja wydumałam sobie, że to ogólna reguła i mówiłam np.: "la lasu", "pa parku", "ka karku" (kiedy chciałam, żeby ktoś wziął mnie na barana) i "ła łac łabaw" (na plac zabaw).

Oglądałam kiedyś film, którego bohaterem był gadająca... muszla klozetowa. Była to negatywna postać. Brat, kiedy chciał mnie przestraszyć, mówił, żebym nie szła do toalety, bo jest tam Pan Kibelkowy i ugryzie mnie w pośladki. Oczywiście w to wierzyłam. Raz nawet chciał mi pokazać swoja ranę po kontakcie z owym Kibelkowym, dlatego jak wchodziłam do toalety, zawsze kulturalnie witałam się z Kibelkowym i grzecznie żegnałam wychodząc, by nie narazić się potworowi.

Jak byłem mały i dostałem pierwszy komputer, zostałem z nim sam w pokoju. Naoglądałem się wcześniej filmów z gadającymi komputerami, toteż chciałem się i z moim zaprzyjaźnić. Wpisywałem mu 'cześć', 'jak się nazywasz?' i takie tam inne teksty, a on ciągle na to 'Syntax Error'. Myślałem, że mnie nie lubi. Twardo walczyłem o jego względy.

Jako dziecko byłam pewna, że Tajwan to barwna i szczęśliwa kraina, w której wszyscy zajmują się produkcją zabawek i że wszędzie są karuzele i pełno zabawek.

Kiedy byłam mała, myślałam, że każdy kraj ma swojego papieża. Wydawało mi się niemożliwe, żeby Polak był papieżem dla całego świata.

Jako dziewczynka myślałam, że jak człowiek umrze, to od razu zamieni się w kościotrupa...

Jak byłam mała, dziadek próbował mi wytłumaczyć co to znaczy kosmiczna próżnia. Dziadek mówił, że tam nie ma powietrza. Wyobrażałam więc sobie, że ludzie poruszają się w płynnej rudzie żelaza.