Jak za dzieciaczka oglądałam mecze piłki nożnej, to wydawało mi się, że białe linie to taki specjalny rodzaj trawy tak ładnie zasiany.

Kiedy byłem mały, myślałem, że na świecie istnieją tylko dwa kraje - Polska i Anglia (Polska - to oczywiste, a Anglia - pewnie dlatego, że moja mama uczyła mnie trochę po angielsku mówić).

Jak byłam mała, będąc w kościele i słysząc jak śpiewano "Panie dobry jak chleb", myślałam, że śpiewa się "Panie dobry jak LEW". Do tego, wiedząc, że jestem spod znaku lwa, byłam z tego dumna, że Bóg jest dobry jak lew.

Jak byłam mała, to o zegarku mówiłam, że jest szczylo-wodny, a nie wodoszczelny;)

...pojedyńcze włosy wypadające z mojej głowy to rak i że umrę. Bałam się powiedzieć o tym mamie, żeby jej nie martwić.

Jako mała dziewczynka, będąc w kościele, zamiast słyszeć w jednej z pieśni "w niej żyć, umierać chcemy", słyszałam "MNIEJ żyć - umierać chcemy" i zastanawiałam się, co w tym pięknego, że katolicy chcą umierać i krótko żyć.

Dawno, dawno temu myślałem, że jestem jedynym Radkiem na świecie.

Jak byłam mała, oglądając telewizję myślałam, że ci ludzie z tv widzą mnie i wszystko co robię. Dlatego też podczas oglądania szczerzyłam zęby do telewizora, a jak chciałam zrobić coś wstydliwego, np. podłubać w nosie, stawałam koło telepudła z boczku albo wogóle wychodziłam z pokoju.

...że słonina to mięso ze słonia. Tylko dlaczego była tak ogólnie dostępna w Polsce...

Będąc mała, sądziłam, że ci wszyscy ludzie, którzy mówią w innym języku, tak naprawdę w myślach wszystko sobie tłumaczą na polski i za nic nie mogłam zrozumieć idei bycia obco(nie-polsko)języcznym.