Jak byłam mała, to koleżanka mi mówiła, że jak zobaczy się żabę, to nie wolno otwierać buzi, bo jak będzie otwarta, to żaba policzy zęby i one wypadną. Przez jakiś czas jej wierzyłam...

Jak byłam mała, to zawsze pod koniec mszy mówiłam "Idźcie ofiary do domu". Dopiero mama kiedyś mnie usłyszała i wytłumaczyła, że chodziło o "idzcie, ofiara spełniona". Ale i tak wolę wersję z ofiarami.

Jak byłam mała, jeździliśmy z Łodzi na wakacje do rodziny do Niemiec i ja kompletnie nie mogłam zrozumieć, gdzie te Niemcy są i w ogóle, że to inne państwo jest. Całą drogę mamę pytałam, czy Niemcy są w Polsce, czy w Łodzi, a może to Łódź jest w Niemczech etc.

Kiedy byłam mała, myślałam, że w trakcie modlitwy "Baranku Boży" podczas mszy św. wierni zwracają się do cukrowego (a biorąc pod uwagę datę mojego urodzenia, nawet plastikowego) wielkanocnego baranka zamiast Jezusa, i zawsze podczas wypowiadania tych słów wyobrażałam sobie właśnie te zwierzę.

Jak byłem mały, myślałem, że dorośli są mądrzy.

Jak byłam młodsza... to ( w sumie do niedawna też tak było), myślałam, że mówi się "dało siwe znaki" zamiast "dało się we znaki"...

...że samochód skręca w przeciwną stronę niż skieruję się kierownice i tylko dla tego potrzebne jest prawo jazdy. Inaczej prowadzienie auta byłoby przecierz banalnie proste, prawda ?

Jak byłam mała, to podczas modlitwy, zamiast "w imię Ojca i Syna i Ducha Św.", to liczyłam... "jeden, dwa, trzy i cztery"... dziwne... nie wiem dlaczego.

Jak byłem mały, to ja w ogóle nie myślałem. Dopiero teraz myślę to wszystko co Wy wtedy.

No, może poza tym radiem z kuchni: zawsze myślałem,że w kuchni w radiu siedzi taka babka, co ciągle gada i gada. Tylko nie mogłem zrozumieć jak ona się tam mieści i jak weszła. Pukałem, stukałem, ale nigdy do tego nie doszedłem. Do dziś mnie to gryzie!

Jak byłem mały, to bałem się siadać na desce klozetowej, bo bałem się, że w rurach mieszka wąż morski i wejdzie mi do tyłka. Podobnie myśleli moi kuzyni.