Jak byłem mały, to myślałem, że kiszona kapusta nazywa się PUTATA. Przez kilka dni męczyłem rodziców o tą PUTATĘ, a oni zachodzili w głowę co to może być. W końcu odkryli tą tajemnicę, gdy przechodziliśmy obok dużej beczki, gdzie mój przysmak był przechowywany.

Jak byłam mała, to myślałam, że jak wyłączam telewizor, to w tym czasie nic nie leci.

Ja byłem mały, to myślałem, że "w rolach głównych" znaczy mniej więcej to co teraz nazywam "filmem" ;) i gdy byłem mały wołałem "Mamo!!! w rolach głównych.... w rolach głównych.... mamoooo"

Jak byłam mała, to w tv leciało dużo westernów i myślałam, że tam naprawdę giną ludzie, a że zazwyczaj ginęli ci źli, to wymyśliłam, ze to są skazańcy odbywający w ten sposób karę śmierci. Nawet mi się to podobało, bo ciekawiej przecież umierać tak, niż na szubienicy w więzieniu. Nie wiem kiedy przestałam w to wierzyć, może wtedy, gdy zauważyłam, że są tacy, co już kiedyś umarli.

Jak byłam mała, to myślałam, że urodził mnie tata. Kiedyś pokazał mi bliznę po wyrostku i powiedział, że tędy wyszłam mu z brzucha.

Jak byłem mały, to myślałem, że Alf z serialu istnieje naprawdę i miałem nadzieję, że rozbije się kiedyś na moim podwórku. Kiedyś nawet takie życzenie miałem na urodziny.

Jak byłam mała, to myslałam, że ludzie z telewizora mnie widzą i bałam sie przy nim ubierać.

...że jak się stłucze ekran telewizora, a tam jakaś kreskówka leci, to można do niej wejść.

Myślałem, że Japończycy mają wszystkie części ciała narysowane, a anime to prawdziwe filmy...

Jak byłam mała, to myślałam, że morze jest słone bo śledzie sikają do wody...

Tak mówiła mi mama.