Jak byłam mała, babcia zabierała mnie do kościoła i wtedy często słyszałam słowo "adoracja". Od mamy dowiedziałam się, że adoracja jest wtedy, gdy pan uśmiecha się do kobiety, delikatnie ją dotyka i mówi miłe rzeczy. Po tym uświadomieniu, będąc w kościele ciągle wypatrywałam czy ksiądz uśmiecha się do jakichś kobiet i je dotyka.

Długo byłam przekonana, że zamiast "Hosanna na wysokości" śpiewa się "o sarna na wysokości". Podejrzanie mi to brzmiało, ale nie pytałam się nikogo, by nie wykazać się ignorancją.

Myślałem, ze "nacudja" to te takie białe chrupki co ksiądz rozdaje podczas mszy. Moją tezę popierałem słowami pieśni "Nacudjo nasza" śpiewaną podczas Świąt Bożego Narodzenia (a najczęściej właśnie podczas rozdawania "czipsów").

Patrząc na ujście swojej cewki moczowej myślałam, że chyba coś z nią trochę nie tak i myślałam, że mam takiego malutkiego fiutka.

Kiedyś byłem przekonany, że "gwałt" polega na uszkodzeniu kobiecych narządów płciowych, np. za pomocą noża. Miałoby to wyglądać mniej więcej jak robienie sushi. Nie wiem kto mi takich bzdur naopowiadał.

Jak byłam mała, to wymyśliłam swoją własną teorię dlaczego ptaki latają. Kiedy w tv pokazywali kosmonautów w przestrzeni kosmicznej, to widziałam, że się unoszą. A wiedziałam już, że w kosmosie nie ma powietrza. Wniosek z tego taki: kiedy ptaki machają skrzydłami, wywiewają powietrze które jest koło nich, więc wytwarza się kosmos, w którym się unoszą.

Jak byłam mała to myślałam, że ksiądz - chodząc z tacą po kościele - mówi do ludzi "zapłać, zapłać" zamiast "Bóg zapłać".

Dzieło wspólne moje i kolegi. W jednej z pieśni, zamiast "Jezus siłą mą, Jezus pieśnią mego życia" śpiewaliśmy "Jezus siłą mą, Jezus pięścią mego życia" oraz zamiast "On mi podał dłoń" to "On mi podał broń". Troszkę kłóciło się to z pokojowym nastawieniem chrześcijan, ale nie wnikaliśmy.

Jak miałam kilka lat, to wydedukowałam, że dziecko rodzi się przez odbyt mamy, bo wydawało mi się, że ta z 3 dziurek u pań jest najbardziej rozciągliwa.

Myślałam, że podpaski służą do tego, żeby majtki nie brudziły się od pierdzenia. Tak mi powiedziała mama, gdy ją zapytałam po co jej one.